ΥΠΟΝΟΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΨΙΑ: ΤΟ ΨΕΜΑ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ

ΥΠΟΝΟΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΨΙΑ:

ΤΟ ΨΕΜΑ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ 

     «Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τρόποι για να πει κανείς ψέματα.

     Ο ένας είναι να πει κανείς ψέματα με τον νου του· ο άλλος το να πει ψέματα με τα λόγια· και ο τρίτος με το να λέει ψέματα με ολόκληρη την ζωή του.

     Εκείνος που λέει ψέματα με τον νου του, είναι αυτός που δέχεται μέσα του τις υπόνοιες και τις υποψίες. Αυτός, εάν δει κάποιον να μιλάει με τον αδελφό του, υποψιάζεται και λέει: “Για μένα, λένε!”. Κι αν σταματήσουν να μιλάνε, πάλι υποψιάζεται ότι σταμάτησαν γι’ αυτόν. Εάν του πει κανείς μια κουβέντα, αμέσως υποψιάζεται ότι την είπε επίτηδες για να τον στεναχωρήσει. Και, μ’ έναν λόγο, σε κάθε πράγμα, μ’ αυτόν ακριβώς τον τρόπο υποψιάζεται τον αδελφό του, λέγοντας: “Για μένα, τό ’κανε αυτό· για μένα, τό ’πε εκείνο· γι’ αυτόν τον λόγο έκανε τούτο το πράγμα!”.

     Αυτός, είναι ο άνθρωπος που με τον νου του λέει ψέματα. Γιατί δεν λέει τίποτα αληθινό αλλά όλα σ’ αυτόν είναι βασισμένα στις υποψίες του.

     Απ’ αυτόν το λόγο, λοιπόν, γεννιούνται περιέργειες, καταλαλιές, κρυφακούσματα, διαμάχες, κατακρίσεις.

     Ας φροντίσουμε, αδελφοί μου, με όλες μας τις δυνάμεις να μη δίνουμε ποτέ εμπιστοσύνη στις υποψίες μας. Απ’ αυτό το πάθος (της υποψίας) δεν μπορεί να προκύψει τίποτα καλό· απ’ αυτό συμβαίνουν μυριάδες ταραχές, μυριάδες στεναχώριες· απ’ αυτό ποτέ δεν βρίσκει καιρό ο άνθρωπος ν’ αποκτήσει φόβο Θεού.

     Έτσι, λοιπόν, ακόμα κι αν η δική μας κακία ενσπείρει υποψίες μέσα στην ψυχή μας, αμέσως ας τις μετατρέπουμε σε καλές και αγαθές σκέψεις και τότε οι υποψίες μας δεν πρόκειται να μας βλάψουν. Γιατί, είναι τόσο καταστρεπτικές αυτές, που δεν αφήνουν ποτέ την ψυχή να βρει την ειρήνη της.

     Να! Αυτό, ακριβώς, είναι το ψέμα που ζούμε με το δικό μας το μυαλό!». 

ΑΒΒΑΣ ΔΩΡΟΘΕΟΣ 

[Αββά Δωροθέου: «Έργα Ασκητικά», Επιστ. θ΄, §97, 98, 100, σελ. 237, εκδόσεις «Ετοιμασία», Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, Καρέα 1983².]