ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΚΑΙ
ΑΣΥΝΑΙΣΘΗΣΙΑ
※
※
«Τι λέει;»
«Τι
γίνεται;»
«Πώς
πάει;»
«Τι
συμβαίνει;»
«Όλα,
καλά;»
«Έγινε
τίποτα;»
※
Άκου.
Δες.
Παρατήρησε.
Αφουγκράσου.
Νιώσε.
Κατάλαβε.
※
Μη θες να στα εξηγούν,
όλα!
Όλο, όλοι οι άλλοι και
οι πάντες.
Συνέχεια, τα πάντα και το
κάθε τι.
Και πάλι εσύ ο ίδιος άνθρωπος να
μένεις.
※
Ανίδεος.
Ανήξερος.
Αμέτοχος.
Αδιάφορος.
Απαθής.
Αδρανής.
Και «δικαιολογημένος».
※
Τις απορίες μας, ενίοτε,
δεν τις γεννά η μαθητεία
και η μάθηση.
Αλλά το αδιαχώριστο
ζεύγος
της Αναισθησίας και της
Ασυναισθησίας.
※
Όταν καταλαβαίνεις πολύ,
απορείς λίγο.
Έχεις τους πόρους της
ψυχής ανοιχτούς·
μέσα σου πορισμό, την
καρδιά·
και πάντοτε αντίπαλο,
την πώρωση.
※
Και όταν καταλαβαίνεις
πολύ,
ή (συμ–)πονάς ή αγαπάς.
Ή, και τα δύο μαζί.
※
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου