Τὸ Εἰλητάριον. «Γράψον ἃ εἶδες καὶ ἅ εἰσι» (Ἀποκ. α΄ 19).



Δευτέρα 14 Ιουλίου 2014

«ΠΩΣ ΝΑ ΜΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ;... ΤΙ ΚΑΛΟ ΒΛΕΠΩ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ;...»

«ΠΩΣ ΝΑ ΜΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ;...
ΤΙ ΚΑΛΟ ΒΛΕΠΩ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ;...»
⁜⁜⁜ 
⁜⁜⁜
      Στις 20 Φεβρουαρίου, το έτος 1880, ο περιβόητος για την ασκητική και νηπτική ζωή του και για τους πολλούς και θαυμαστούς αγώνες του, ο Όσιος Πατέρας μας Χατζη–Γιώργης (1806–1886), σε μια αγρυπνία είδε τον Πρωτομάρτυρα Στέφανο ως εξής, όπως αναφέρει ο ίδιος σε μια επιστολή του:
      «Στις 20 του μηνός του περασμένου Φεβρουαρίου, όταν έκαναν όλοι οι Αγιορείτες Πατέρες την αγρυπνία, με δοξολογία και ευχαριστία προς τον Θεό […], από την αρχή εκείνης της αγρυπνίας, αποβραδίς, ήρθα σε έκσταση “ἐν πνεύματι” μέχρι το πρωί και, την ώρα που άρχιζε η Θεία Λειτουργία, είδα τον Πρωτομάρτυρα και Αρχιδιάκονο του Χριστού Στέφανο, ο οποίος φορούσε λαμπρότατα διακονικά άμφια. Ο Άγιος, αφού ήρθε και άγγιξε το κεφάλι μου, με δυνατή, γλυκύτατη και πολύ παρηγορητική φωνή, μου είπε τα εξής:
      –Για ποιό λόγο σκυθρωπάζεις, τίμιε Γέροντα; Γιατί στεναχωριέσαι και είσαι κατηφής;
      Κι εγώ αφού ενθαρρύνθηκα λίγο, όπως μου φάνηκε, από όλη την θλίψη και την ακηδία που με διακατείχαν, του είπα με φωνή συντετριμμένη:
      –Και, πώς να μη στεναχωριέμαι, Άγιε του Θεού; Τί καλό βλέπω στις μέρες μας όταν είμαστε περικυκλωμένοι από παντού από τους εχθρούς, πολιτικούς και θρησκευτικούς;».  
      Ο Άγιος Πρωτομάρτυρας του Χριστού, Στέφανος, του είπε να μη στεναχωρείται και, αφού τον παρηγόρησε, του πήρε την θλίψη του και εξαφανίστηκε…
⁜⁜⁜
[Από το βιβλίο: «Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορειτική Παράδοση», μέρος 3ο («Αποφθέγματα»), σελ. 675–676, Άγιον Όρος 20111.] 
⁜⁜⁜








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου